səslənmək

глаг.

1. звучать:

1) издавать звуки. Tar gözəl səslənir тар звучит красиво

2) прозвучать; раздаваться, быть слышимым (о голосах, музыке и т.п.). Azərbaycan Respublikasının Dövlət himni səslənir звучит Государственный гимн Азербайджанской Республики, qonşu mənzildə musiqi səslənir в соседней квартире звучит музыка

3) иметь то или иное звучание при произношении, быть каким-л. на слух. Adı yaxşı səslənir kimin имя чьё звучит хорошо, qürurla səslənir звучит гордо

4) производить, произвести то или иное действие, впечатление на слушающего. İnandırıcı səslənir звучит убедительно, saxta səslənir звучит фальшиво, sizin cavabınız yaxşı səslənmədi ваш ответ прозвучал плохо

2. звонить (издавать звон). Kilsə zəngləri səslənir звонят церковные колокола

3. подавать, подать голос. O, gözlənilmədən səsləndi (dilləndi) он неожиданно подал голос

4. прозвучать (послышаться). İndicə burada belə bir fikir səsləndi ki, … только что здесь прозвучала такая мысль, что …

5. звенеть, прозвенеть (о звонке и т.п.)